Survival op San Blas

Op 5 januari zette de Thalassa koers van Curaçao naar de San Blas eilanden. Zoals we in de vorige blog al schreven hadden ze flink wat wind en gingen ze op 8 januari dik 650 zeemijlen (bijna 1100 kilometer) verderop alweer voor anker bij de prachtige Kuna Yala eilanden (de echte naam van San Blas). De eilandengroep bestaat uit 347 eilandjes, waarvan er slechts 49 bewoond zijn door de Kuna indianen. De Kuna doen er alles aan om hun eilanden te beschermen tegen de negatieve invloeden van massatoerisme. Zo staan ze vissen met geavanceerde technieken niet toe en is het verboden om zaken uit de zee op te duiken die dieper liggen dan de adem in je longen reikt. Er zijn geen hotels en je kunt alleen maar overnachten bij de lokale bevolking. Of op je eigen schip...

Bij aankomst op de eilanden werden de SaS-ers warm ontvangen door de Kuna. Al snel kwamen de lokale bewoners in kleine houten kano’s langszij bij de Thalassa. Ze stelden hun kleurrijke marktwaar uit op het middendek, en het was shoppen geblazen! Daarna ging Marit aan land, om een machete te kopen (onze dochter blijft ons verbazen). Achteraf bleek dat ze haar zinnen hierop gezet had omdat ze ook zouden gaan survivallen op een eiland. En dan heb je een machete nodig, dat is logisch.

Over de survival schrijft Marit:

Ik hoop ook dat ik niet te veel beten krijg van enge dieren, want ik heb genoeg aan knetter (krentenbaard). Het zit nu over mijn hele kin, een paar plekken om mijn hand, bil, nek en gezicht. Nogal vervelend (ja, Marit gebruikte zelf iets andere woorden, dus een klein beetje censuur). Noot van de redactie: de krentenbaard wordt inmiddels weer bestreden met zalf en antibiotica, hopelijk snel beter...

Na de survival-> Zandvlooien is helaas mislukt. Er waren mega veel zandvlooien en ze beten mij in mijn benen. We hebben alles op vuur gekookt. Eerste dag veel te zoute rijst gegeten en ook veel bananen brood/cake prut gegeten. Heel veel niet goede doorgebakken broodjes (gewoon deeg dus) en heel veel cocosnoten gegeten. Ook hebben we gesnorkeld met super mooie koraal en lieve visjes. Ik lag op een mega mooi plekje met Lot en Milan. We hadden als huisdier een rat die langs Mil de boom in klom. Toen hadden we mieren die in mijn hangmat krioelde, gelukkig was het nog geen nacht dus hebben we de hangmatten verplaatst naar een drie dubbel stapelbed...

Je wordt dus wel inventief van de uitdagingen op een tropisch eiland ;-). Op de derde en laatste dag van de "survival" deden de SaS-ers een island clean-up om het eiland schoner achter te laten dan ze het aantroffen. Meerdere zakken afval gingen mee terug naar de Thalassa. Erg nuttig, maar ook confronterend. Zelfs het paradijselijk San Blas ligt vol met plastic...

Op 14 januari ging de reis weer verder richting Porto Belo, Panama. In Panama zullen ze een eigen reis gaan maken van 8 dagen, waarbij de SaS-ers in groepen (met een volwassene van de crew) op reis gaan en zelf verantwoordelijk zijn voor reisplan, budget en onderkomen organiseren. Weer een nieuw avontuur!